Lotte is onderdeel van het collectief ‘Recognize the Reconstruct’ en maakte voor de tentoonstelling een multidisciplinaire installatie. Het collectief communiceert via hun werk de urgentie waarmee de samenleving zich volgens hen moet bezighouden met het heroverwegen van de waarde van objecten die al bestaan ​​- maar dan op een creatieve manier of vorm.

“Mijn doel is niet alleen om esthetische ontwerpen te maken, maar ook om een ​​positieve impact te hebben op het milieu en bewustzijn te vergroten. Ik wil mensen helpen begrijpen hoe geweldig onze aarde is en waarom het belangrijk is om er goed voor te zorgen!”

Manuel is onderdeel van het collectief ‘Recognize the Reconstruct’ en maakte voor de tentoonstelling een multidisciplinaire installatie. Het collectief communiceert via hun werk de urgentie waarmee de samenleving zich volgens hen moet bezighouden met het heroverwegen van de waarde van objecten die al bestaan ​​- maar dan op een creatieve manier of vorm.

“Het concept van reconstructie dient voor mij als een krachtige inspiratiebron en benadrukt het potentieel om verschillende innovatieve producten te creëren door middel van dumpster-diving (rondsnuffelen in vuilnis). Ik hoop dat mijn werk laat zien dat er naast textiel nog veel meer materialen gebruikt worden in de mode-industrie.”

Ricky is onderdeel van het collectief ‘Recognize the Reconstruct’ en maakte voor de tentoonstelling een multidisciplinaire installatie. Het collectief communiceert via hun werk de urgentie waarmee de samenleving zich volgens hen moet bezighouden met het heroverwegen van de waarde van objecten die al bestaan ​​- maar dan op een creatieve manier of vorm.

“Ik hoop dat mijn museumstukken aanzetten tot nadenken over de diverse mogelijkheden van mode. Ik moedig kijkers aan om verder te kijken dan de norm en het vermogen van mode om gedurfde uitspraken en unieke individualiteit te omarmen. Elk stuk komt op subtiele wijze in opstand en dringt aan op een herwaardering van het potentieel van alledaagse voorwerpen en hun speelse, impactvolle rol in het gevarieerde mode universum.”

Pepijn is onderdeel van het collectief ‘Recognize the Reconstruct’ en maakte voor de tentoonstelling een multidisciplinaire installatie. Het collectief communiceert via hun werk de urgentie waarmee de samenleving zich volgens hen moet bezighouden met het heroverwegen van de waarde van objecten die al bestaan ​​- maar dan op een creatieve manier of vorm.

Mede-oprichter van het project ‘Treasure made from your Fuck Ups’, waarbij de nadruk ligt op het feit dat de mode-industrie één van de meest vervuilende industrieën ter wereld is.

“Voor mij gaat het erom dat je een mode-item echt begrijpt en leuk vindt. Meestal zien we kleding gewoon als iets dat we dragen en missen we de schoonheid in de manier waarop ze gemaakt en gevormd zijn. Dit project is bedoeld om de manier waarop we kleding zien te veranderen, zodat we gaan nadenken over de verschillende manieren waarop deze eruit kunnen zien.”

Mede-oprichter van het project ‘Treasure made from your Fuck Ups’, waarbij de nadruk ligt op het feit dat de mode-industrie één van de meest vervuilende industrieën ter wereld is.

“Alles is gemaakt van tweedehands jeans. Ik wil altijd de imperfecties in mijn werk laten zien, dus scheurde ik de spijkerbroek helemaal uit elkaar en legde de stukjes op verschillende manieren weer in elkaar, als een puzzel. Doordat het gescheurd is, zie je dat er nog veel draadjes hangen en dat weerspiegelt de imperfectie.”

Maakte de installatie ‘Netjes’, die de vraag beantwoordt: wat als we plastic afval een nieuw leven en de ruimte zouden kunnen geven om een ​​ander soort waarde te kunnen verwerven?

“Ik probeer altijd schoonheid te zien in dingen die anderen niet meer zo mooi vinden, bijvoorbeeld in plastic afval of oude gescheurde kleding. Het afval dat we in onze samenleving creëren heeft zoveel potentieel om een ​​nieuw leven te leiden en iets nieuws met waarde te worden.”

Mede-maker van de installatie ‘Deinfluence’, waarbij de vraag centraal staat: hoe bewust ben je eigenlijk van wat je draagt?

“In onze consumentencultuur waarin kleding voor de laagst mogelijke prijs wordt verkocht, wordt mode vaak nog gezien als een wegwerpproduct. Deze manier van denken en onze gedragspatronen moeten veranderen, en ik geloof dat onze jonge generatie openstaat voor deze positieve transformatie.”

Mede-maker van de installatie ‘Deinfluence’ die te zien is in het Fashion for Good Museum, waarbij de volgende vraag centraal staat: hoe bewust ben je nu eigenlijk écht van wat je draagt?

“Duurzaamheid is tegenwoordig een cruciaal onderwerp en het heeft voor mij een diepe betekenis. Onze installatie is vooral gericht op bewustwording. Hoe bewuster iemand is, hoe beter hij duurzame keuzes kan maken.”

Maker van het videoproject Dune. In haar werk Dune vormen modellen sierlijk een cirkel, die de oneindige cyclus van mogelijkheden symboliseert die kleding voor haar heeft. Alle stukken zijn tweedehands gekocht en recycled tot nieuwe creaties. 

“We moeten samen opnieuw gaan definiëren wat we dragen!”

Maker van het installatie- en onderzoeksproject ‘Dirty Denim’, waarin Romy de impact van de denim-industrie op het milieu onderzoekt, mede als gevolg van de opkomst van de fast fashion-industrie.

“Ervaar de ingewikkelde wereld van fast fashion via de kunst van spoken word.”

Kevin Paraiso is de ontwerper van .DOLKREY, een jong kledingmerk gevestigd in Parijs, in samenwerking met Elise Demuth en Gabriel Chesnelong. Hun collectie Cosmic Summer (2023), die hier wordt gepresenteerd, debuteerde eerder dit jaar tijdens Paris Fashion Week. De missie van het merk is om cultuur en materialen voortdurend samen te brengen in de hedendaagse context. De silhouetten van de stukken van het merk zijn voornamelijk geworteld in werkkleding en streetwear; terwijl het kleurenpalet en de sfeer van de kledingstukken reflecteren op het West-Afrikaanse erfgoed van .DOLKREY.