Wie ben je en wat vind je het leukste aan je werk?

Ik ben een multidisciplinaire kunstenaar van het Caribische eiland Aruba. Ik bevind me in een constante 3/4 dans tussen Nostalgie en Melancholie. Het gaat om het voeren van gesprekken met mijn innerlijke kind en herinneringen, terwijl ik de obstakels die mij als persoon hebben gevormd, eerbied en vereer. Ik heb een obsessie voor vrijheid langs een niet-angstige weg, waarbij ik mijn lichaam gebruik als altaar om mijn polsslag, ademhaling en alle emoties te voelen die via mijn stem en lichaam transcenderen. Ik gebruik de rituelen van mijn moeder om een helende weg te activeren en trauma’s te dekoloniseren vanuit een niet-westers perspectief. Dat is wat ik graag doe, in een eindeloze dans met mezelf zijn.

Welke rol speelt duurzaamheid binnen jouw werk/praktijk?

Mijn werk bestaat uit het gebruik van allerlei soorten materialen. Ik probeer materialen te gebruiken die er al zijn in plaats van nieuwe materialen te kopen. Daarom moet ik zoveel mogelijk recyclen en experimenteren met onconventionele materialen om op nieuwe manieren te definiëren wat een Arubaanse identiteit is. Ik wil taboes aanpakken die op het eiland leven en de gemeenschap nieuwe mogelijkheden bieden om hun authentieke identiteit terug te winnen. Dat betekent dat ik met alle materialen moet werken en ze moet voelen om ze te deconstrueren en vervolgens in mijn praktijk weer op te bouwen tot nieuwe objecten, mode en muziek.

De nieuwe tentoonstelling in Fashion for Good heet Knowing Cotton Otherwise. Kun je ons meer vertellen over jouw bijdrage aan deze tentoonstelling en hoe je proces eruitzag?

Mijn bijdrage aan deze tentoonstelling laat een andere kant zien van wat katoen voor mij betekent. Katoen is niet alleen een stof, maar gaat terug tot de geschiedenis van de slavernij. Voor mij was het heel belangrijk om de ruimte te dekoloniseren op een manier die mijn eigen cultuur eer aandoet. Europa vergeet vaak om contact te leggen en te leren van andere perspectieven en culturen.

Wat hoop je dat bezoekers onthouden na het zien van je werk in het museum?

Ik hoop dat mijn werk een portaal is om hen naar een andere werkelijkheid te brengen waar ze moed kunnen vinden om vrij te zijn. Ik hoop dat ze hun innerlijke zelf terugvinden en proberen te leven zonder angst. Ik wil dat mijn werk compassie opwekt en meer mensen bij elkaar brengt. Ik wil dat mijn werk anderen leert en inspireert. Als ik één persoon kan helpen om in contact te komen met hun emoties, heb ik mijn werk goed gedaan.

In de tentoonstelling Knowing Cotton Otherwise staan collectiviteit en gemeenschap centraal. Waarom is een op collectiviteit gerichte mentaliteit voor jou belangrijk?

Als je niet met anderen deelt of andere gemeenschappen helpt, word je een probleem voor de samenleving. Gemeenschapswerk is essentieel om een ecosysteem van kansen en mogelijkheden op te bouwen waarbij verschillende stemmen nieuwe ideeën voorleggen. Nieuwe ideeën zorgen voor nieuwe oplossingen.

Je drukt je uit via verschillende media, van muziek tot mode en performancekunst, en installaties. Hoe ben je betrokken geraakt bij het verkennen van al die media? En welk medium heb je gebruikt bij de eerste stap in je creatieve proces?

Van jongs af aan had ik de intuïtie om te creëren. Ik ben iemand die niet op één plek kan blijven en niet stil kan zitten. Ik was altijd een nieuwsgierige jongen. Als kind was ik zo bezeten om nieuwe dingen te ontdekken en nieuwe technieken te leren. Ik zag mijn ideeën groter worden, en ik wist dat mode mijn drang niet meer bevredigde. Dat betekent dat ik voortdurend op zoek was naar nieuwe manieren om mijn praktijk te verbeteren. Ik probeerde verschillende disciplines samen te voegen, ook al pasten ze niet bij elkaar, op zoek naar die ontbrekende puzzel. Ik moet naar mijn lichaam luisteren. Vaak wil mijn lichaam optreden, zingen, dansen en objecten deconstrueren. Dus sluit ik mezelf op in mijn kamer en marineer ik in al mijn emoties. Door alle dingen te doen die mijn lichaam wil, ben ik met meer media gaan werken en breng ik alles samen, waardoor ik mijn utopische tussenwereld creëer.