Wie ben je en wat vind je het leukste aan je werk?

Hoi, ik ben Noah Cohen (geb. Parijs 1995), ik ben een multidisciplinaire kunstenaar die voornamelijk werkt met sculptuur, installatie en video in dialoog met mijn omgeving. Mijn werk is vaak actiegericht en intuïtief. Het omvat verzamelen, dwalen, transformeren, observeren en meer. Ik hou ervan hoe dit proces me helpt om me anders door mijn omgeving te bewegen, waarbij ik zowel aan mezelf als aan mijn stedelijke omgeving vormgeef. Door dit te doen, openen zich voor mij mogelijke nieuwe ruimten van vrijheid, in de werkelijkheid en in dromen.

Welke rol speelt duurzaamheid binnen jouw werk/praktijk?

Duurzaamheid is een belangrijk onderdeel van mijn werk. Het begon met het idee van DIY (Do It Yourself) als een manier om autonomie op te bouwen en mijn eigen grondstoffen te vinden. Voor mij heeft duurzaamheid ook te maken met aanpassingsvermogen en transformatie. Hoe kunnen we transformeren in plaats van vernietigen? Ik implementeer deze notie van verandering in mijn werk door dingen zo weinig mogelijk te repareren. Dezelfde elementen kunnen in de ene installatie heel anders worden hergebruikt dan in de andere.

De nieuwe tentoonstelling in Fashion for Good heet Knowing Cotton Otherwise. Kun je ons meer vertellen over jouw bijdrage aan deze tentoonstelling en hoe je proces eruitzag?

Het was interessant om mijn sculpturen (voornamelijk gemaakt van metaal en glas) te confronteren met het idee van katoen. Het kan in eerste instantie een interessant contrast oproepen, maar achter de geschiedenis van katoen gaat ook een industrieel verleden schuil dat bijdroeg aan de vernietiging van leven, natuur en vrijheid. De industriële omgevingen waarin ik mijn materialen vind, delen dezelfde destructieve geschiedenis. Het interesseert mij hoe uit de as van dit verleden een nieuwe vrijheid opgebouwd kan worden. Hoe we kunnen heruitvinden, niet door te vernietigen, maar door de eigen elementen te transformeren.

Wat hoop je dat bezoekers onthouden na het zien van je werk in het museum?

Ik creëer graag contrasten in mijn werk. Volgens mij leven we in een wereld van contrasten, soms zelfs paradoxen. Maar ik denk dat die contrasten vruchtbaar kunnen zijn, in plaats van elkaar tegen te werken. Tussen twee contrasterende elementen of gevoelens kan een hele wereld opbloeien, met alle mogelijke emoties. Ik wil graag dat mensen de interactie met mijn werk zien als een ontmoeting met een levend organisme, om zo hopelijk verbinding met de stukken te vinden.

In de tentoonstelling Knowing Cotton Otherwise staan collectiviteit en gemeenschap centraal. Waarom is een op collectiviteit gerichte mentaliteit voor jou belangrijk?

Aangezien ik werk met het idee van een stedelijk ecosysteem en mijn interacties daarmee, is het begrip collectiviteit belangrijk. Het idee van een ecosysteem is dat het als geheel samenwerkt. Zelfs een individuele handeling kan een collectief effect hebben. Ik stel me graag voor dat een nauwe samenwerking met mijn omgeving me helpt empathie en collectiviteit op te bouwen. Verbeelding kan ook een collectief proces zijn om iets in de realiteit te bouwen.

Je werkt met materialen die je vindt. Wat maakt je het meest enthousiast voor het creëren van iets nieuws met bestaande objecten en materialen?

Ik stel me mijn werkproces voor als een gesprek met mijn omgeving en ik laat me graag verrassen door wat deze interacties me kunnen brengen en welke verschillende ervaringen ze kunnen opleveren. Voor mij zijn die ervaringen even waardevol als het mogelijke resultaat. Het is een moment van uitwisseling, bijna een symbiose.

Ik vind het ook leuk dat de voorwerpen of materialen die ik vind een verleden hebben, een vorige functie waar ze zich van bevrijd hebben. Door ze te helpen transformeren verander ik ook mijn ervaring met dit object en zijn omgeving.