Wie ben je en wat vind je het leukste aan je werk?

Ik ben Caithlin Courtney Chong, en ik ben een multidisciplinair beeldend kunstenaar. Wat ik het leukst vind aan wat ik doe is het verhalende aspect dat ik in mijn werk kan toepassen. Vanuit dit perspectief kan ik me verschillende werelden voorstellen waarin mijn werk thuishoort.

Welke rol speelt duurzaamheid binnen jouw werk/praktijk?

Ik heb niet echt een vast inkomen, daarom haal ik de meeste van mijn materialen uit recycling of uit tweedehandswinkels. Het gaat ook om het namaken van iets dat al bestaat en de transformatie die daarmee gepaard gaat.

De nieuwe tentoonstelling in Fashion for Good heet Knowing Cotton Otherwise. Kun je ons meer vertellen over jouw bijdrage aan deze tentoonstelling en hoe je proces eruitzag?

Het merendeel van mijn werk dat nu wordt tentoongesteld was al gemaakt voordat ik ben uitgenodigd om in het museum te exposeren. Daarom ging het proces meer over de uitnodiging om te werken met Recycrom, een Italiaans verfbedrijf dat stofresten gebruikt om nieuwe verfstof te maken. Het was erg leuk om hiermee te experimenteren in contrast met het werken met natuurlijke indigo verf, om te zien welk effect bewerkte verf heeft op katoen in vergelijking met natuurlijke kleurstof.

Wat hoop je dat bezoekers onthouden na het zien van je werk in het museum?

Ik wil dat mensen het verhaal van deze drie avontuurlijke zussen meenemen, evenals de realiteit van hoe het verlaten van je huis, en het leven in het algemeen, in een oogwenk kan veranderen. Wat ik ook graag wil dat mensen meenemen, is het gevoel en het idee om zich onder te dompelen in een magische wereld.

In de tentoonstelling Knowing Cotton Otherwise staan collectiviteit en gemeenschap centraal. Waarom is een op collectiviteit gerichte mentaliteit voor jou belangrijk?

Omdat het onze vertelling sterker maakt. We hebben vergelijkbare verhalen, vanuit verschillende perspectieven en dit geeft onze stemmen een betere kans om gehoord te worden. Het brengt ons ook samen om deze verhalen met elkaar te creëren.

Je hebt een immersieve installatie gemaakt die een voortzetting is van je reeds bestaande werk Children of Iguarán, dat ook een boek is. Kun je meer vertellen over het verhaal dat erachter zit?

Ik begon met het schrijven van een performance. Op basis van deze performance begon ik het eerste hoofdstuk te schrijven nadat ik voor het eerst Dungeons and Dragons had gespeeld. Ik begon na te denken over Star Wars en The Lord of the Rings en hoe de personages grootse avonturen beleven. Toen ben ik gaan onderzoeken of de Caraïben ook zulke fantasie-avonturen hadden. Ik kon ze niet vinden en besloot dat ik er zelf een wilde creëren. Deze drie broers en zussen zijn de nazaten van een godheid die het kind is van de moeder van de gehele schepping. Ik probeerde het verhaal te doordringen van Griekse en Yoruba-mythologie en Inheemse cultuur, maar ook van de koloniale geschiedenis van het Caribisch gebied.